ایزولسکی، الکساندر (۱۸۵۶ـ۱۹۱۹)
ایزْوُلْسْکی، اَلِکْسانْدْر (۱۸۵۶ـ۱۹۱۹)(Izvolsky, Aleksandr)
سیاستمدار روس[۱]. عامل اصلی شکست دیپلماتیک کشورش در بالکان (۱۹۰۸ـ۱۹۰۹) بود و به این ترتیب مناسبات روسیه با اتریش ـ مجارستان در سالهای پیش از جنگ جهانی اول تیره شد. ایزولسکی در ۱۹۰۶ وزیر امور خارجۀ روسیه شد. درپی عقد قرارداد ۱۹۰۷، به رقابتهای روسیه با انگلیس در ایران، تبت[۲]، و افغانستان پایان داد؛ سپس توجه خود را به اعادۀ حق عبورومرور شناورهای جنگی روسیه از تنگۀ داردانل[۳] معطوف کرد. درپی شکست سیاستهای ایزولسکی در بالکان، در ۱۹۱۰ برکنار شد؛ تا ۱۹۱۷، و فروپاشی روسیۀ تزاری سفیر روسیه در پاریس بود و در همین شهر درگذشت.