ایزومر
ایزومِر (isomer)
ترکیباتی شیمیایی، با اجزای سازنده و جرم مولکولی یکسان، ولی با خصوصیات فیزیکی و شیمیایی متفاوت. علت تفاوت این خصوصیات آرایش ساختاری متفاوت اتمهای سازنده این ترکیبات است. مثلاً ترکیبات آلی بوتان[۱] (CH۳(CH۲)۲CH۳) و متیلپروپان[۲] (CH۳CH(CH۳)CH۳) ایزومرند. هر کدام چهار اتم کربن، و دَه اتم هیدروژن دارند، ولی آرایش اتمها در آنها متفاوت است. ایزومرهای ساختاری[۳] با آنکه به وضوح ساختارهای متفاوتی دارند، اما برای درک اختلاف ایزومرهای نوری و هندسی باید آنها را ترسیم و با آرایش سهبعدی مدلسازی کرد. ایزومرهای هندسی[۴] صفحۀ تقارن دارند و براثر چرخش محدود اتمها حول پیوند ایجاد میشوند. ایزومرهای نوری[۵] تصاویر آینهای همدیگرند. مثلاً ۱و۱ـ دیکلرواتن[۶] (CH۲ =CCl۲) و ۱و۲ـ دیکلروا[۷] (CHCl = CHCl) ایزومرهای ساختاریاند، ولی دومی ممکن است دو ایزومر هندسی داشته باشد. این امر به موقعیت اتمهای کلر در پیوند دوگانۀ[۸] کربن ـ کربن بستگی دارد. این اتمها یا در یک طرف پیوند قرار میگیرند یا در جهت مخالف هم، روی پیوند به مولکول متصل میشوند. بوتان و متیل پروپان ایزومرند. فرمول مولکولی هر دو C۴H۱۰ است، ولی آرایش فضایی اتمها در مولکولهای هر یک فرق میکند.