ایزیس

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ایزیس (Isis)

ايزيس
ايزيس
ايزيس
ايزيس
ايزيس
ايزيس

(یا: ایسیس؛ در زبان مصری باستان به‌معنای جایگاه) الهۀ[۱] اصلی مصر باستان، دختر گِب[۲] و نوت[۳] (زمین و آسمان) و تجسم تخت اُزیریس[۴]، برادر و در همان حال شوهر ایزیس. پس از کشته‌شدن اُزیریس به‌دست برادرش، سِت[۵]، ایزیس در‌پی یافتن جسد او برآمد و با گردآوردن پاره‌های پیکرش آن را دوباره زنده کرد، و فرمانروای اموات شد. پسرش، هوروس[۶]، خدای آسمان، سِت را مغلوب کرد. بعدها او را با هاتهور[۷]، و یونانیان با دمتر[۸]، الهۀ کشاورزی و با ایو[۹]، معشوقۀ زئوس[۱۰]، همذات می‌دانستند. آیین ستایش ایزیس در اوایل قرن ۳پ‌م به یونان رسید و سولا[۱۱]، سردار و سیاستمدار رومی، در حدود ۸۰پ‌م آن را در روم رواج داد؛ هرچند دولت روم تا زمان سلطنت کالیگولا[۱۲] از قبول آن امتناع می‌ورزید. معبدش را بطلمیوس دوم[۱۳] در فیلای[۱۴]، جنوب آسوان[۱۵]، بنا کرد و آخرین پرستشگاه مصر دوران پیش از مسیحیت بود که به دستور ژوستینین[۱۶]، امپراتور روم، تعطیل شد.

 


  1. goddess
  2. Geb
  3. Nut
  4. Osiris
  5. Set
  6. Horus
  7. Hathor
  8. Demeter
  9. Io
  10. Zeus
  11. Sulla
  12. Caligula
  13. Ptolemy II
  14. Philae
  15. Aswan
  16. Justinian