ایضاح الفوائد فی شرح مشکلات القواعد

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ایضاح‌الفوائد فی شرح مشکلات‌‌القواعد

(یا: ثبات‌الفوائد) کتابی به عربی، در فقه امامیه، تألیف فخرالمحققین، در ۷۶۰ق. این اثر شرحی است بر قواعد الاحکام فی معرفة‌الحلال و الحرام نوشتۀ پدرش، علّامۀ حلّی، که به امر همو نگارش آن را آغاز کرد. از نخستین متون فقهی شیعه است که در آن فقط به نقل‌ آرا و استدلال‌های فقیهان امامیه اکتفا کرده است. شیخ بهایی آن را اثری بی‌مانند در میان کتاب‌های استدلالی فقهی می‌دانست.