ایهود

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

ایهود (Ehud)

در عهد عتیق[۱] (داوران ۳: ۱۲ـ ۴: ۱)، مرد چپ‌دستی که عَجلون[۲]، شاه موآبیان[۳]، را که هجده سال بر اسرائیل حکم رانده بود با ترفندی کشت. سپس، در پیشاپیش لشکری از اَفرایمیان[۴] به قلاع اردن یورش برد و نزدیک به ۱۰هزار سرباز موآبی را به هلاکت رساند و از آن پس اسرائیل تا ۸۰ سال در آرامش به سر برد.

 


  1. Old Testament
  2. Eglon
  3. Moabites
  4. Ephraimites