بابک

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

بابک
پدر اَردَشیر بابَکان سرسلسلۀ ساسانیان. نام او پاپَک هم ضبط شده است. در داستان‌های گوناگون نام چند بابَک با یکدیگر خلط شده است. در شاهنامۀ فردوسی از ساسان پسر دارا پسری می‌ماند ساسان نام؛ و تا چهار نسل پدران نام ساسان بر پسران خود می‌نهند؛ که همه به چوپانی و ساربانی روزگار می‌گذراندند. آخرین ساسان به پارس بازمی‌گردد و با شغل چوپانی به خدمت بابک، فرمانروای استخر، درمی‌آید. بابک دختر خود را به او می‌دهد و اردشیر زاده می‌شود. گزارش‌های ابن اثیر و میرخواند جز در جزئیات با شاهنامۀ فردوسی هماهنگ است. ساسان، پدربزرگ اردشیر با دختری به نام رام‌بِهِشت از خانوادۀ سلطنتی ازدواج کرد و رئیس معبد آناهیتا در اِستَخر شد. پسر او بابک جانشین پدر شد؛ و سپس پسر او اردشیر، این مقام را به ارث برد. بابک در حدود ۲۰۰‌م اَرگَبدی دارابگَرد را برای پسرش مقرر کرد و با کشتن گوچِهر (گوزَهر)، امیر استخر، در ۲۲۰‌م، با تسلط بر تمامی پارس، از اَردَوان پنجم اشکانی خواست تا اجازه دهد که پسر بزرگش شاپور به‌جای گوچهر، شاه استخر شود؛ اما اردوان مخالفت کرد.