باخ، الکساندر (۱۸۱۳ـ۱۸۹۳)
باخ، اَلِکْسانْدْر (۱۸۱۳ـ۱۸۹۳)(Bach, Alexander)
سیاستمدار اتریشی. عضو لیبرال پارلمان فرانکفورت[۱] بود (۱۸۴۸)، ولی به سیاستهای محافظهکارانه روی آورد و در کابینۀ خودکامۀ شوارتسنبرگ[۲] وزیر کشور شد. پس از مرگ شوارتسنبرگ (۱۸۵۲) عملاً وزیر اعظم[۳] امپراتور جوان، فرانتس یوزف[۴]، شد. دولتش پس از اخراج اتریشیها از لومباردیِ[۵] ایتالیا در ۱۸۵۹ سقوط کرد.