باراق
باراق (Barak)
(در عبری به معنی «برق») به روایت عهد عتیق[۱] (داوران ۴ و ۵)، سرکردۀ بنیاسرائیل در قرن ۱۲پم که با دَبوره[۲] لشکرکشی پیروزمندانهای را علیه کنعانیان رهبری کرد. دبوره که از داوران بنیاسرائیل بود، باراق از سبط نَفتالی[۳] را فراخواند و فرمان داد که سپاهی به جنگ سیسِرا[۴]، سرلشکر کنعانیان، ببرد. در کرانۀ مجدو[۵] سیسِرا گریخت و باراق لشکرش را تار و مار کرد.