بارورسازی و جنین شناسی انسان، قانون
باروَرسازی و جنین‌شناسی انسان، قانون (Human Fertilization and Embryology Act)
قانون مصوب ۱۹۹۰ پارلمان انگلستان، ناظر بر وضع قانونی کودک تولدیافته از تلقیح مصنوعی، به وسیلۀ اهداکننده (اِی آی دی[۱])، که با مخلوط کردن علمی اسپرم و تخمک در لولۀ رحم زن و انتقال نطفه انجام می‌گیرد. مرجع بارورسازی انسان[۲] نیز برای صدور مجوز و مدیریت بارورسازی و جنین‌شناسی انسان تأسیس شده که مسئولیت آن صدور مجوز برای اشخاص درگیر در فعالیت‌های تحت پوشش این قانون و نظارت بر تحقیقات جنین‌شناسی انسانی و بررسی اطلاعات به‌دست‌آمده است. در ایران، قانون خاصی در این زمینه وجود ندارد، اما از نظر فقهی و شرعی، باروری از طریق تلقیح مصنوعی فقط برای زن و شوهری که ازدواج رسمی کرده‌اند انجام می‌شود.