بارکر، ارنست (۱۸۷۴ـ۱۹۶۰)
بارکِر، اِرنست (۱۸۷۴ـ۱۹۶۰)(Barker, Ernest)
مورخ انگلیسی و پژوهشگر تاریخ باستان. بهسبب گستردگی دامنۀ تحقیقاتش شهرت دارد. آثارش عبارتاند از: اندیشۀ سیاسی افلاطون و ارسطو[۱] (۱۹۰۶) جنگهای صلیبی[۲] (۱۹۲۳) و اصول نظریۀ سیاسی و اجتماعی[۳] (۱۹۵۱). در دبیرستان دولتی منچستر[۴] و کالج بالیول[۵] آکسفورد تحصیل کرد. در ۱۸۹۸ استادیار دانشکدۀ مرتون[۶]، در ۱۹۰۹ استادیار و مدرس کالج سنت جان[۷]، و در ۱۹۱۹ استادیار و استاد راهنمای نیوکالج[۸] بود. در ۱۹۲۰ ریاست کینگز کالج[۹] لندن را عهدهدار شد. از ۱۹۲۸ تا ۱۹۳۹ نخستین استاد علوم سیاسی در دانشگاه کیمبریج و استادیار پیترهاوس[۱۰] و از ۱۹۴۷ تا ۱۹۴۸ استاد علوم سیاسی در دانشگاه کلن بود.