باری (کلام)
باری (کلام)
(در لغت به‌معنی آفریدگار) در اصطلاح کلام، از نام‌های نیکوی خداوند است که همراه دو نام دیگر خداوند، خالق و مصوِّر (حشر، ۲۴)، در قرآن آمده است. این سه نام، همواره در ارتباط با یکدیگر تفسیر شده‌اند. برخی متکلّمان خالق و باری را مترادف دانسته و به موجِد و مُبْدِع تفسیر کرده‌اند و برخی دیگر از تغایر این دو اصطلاح سخن گفته و تفسیرهایی بدین‌شرح از سه نام خالق و باری و مصوّر به‌دست داده‌اند: ۱. خالق، پدیدآورندۀ ذات‌ها؛ باری، جداکنندۀ ذات‌های هستی‌یافته؛ مصوِّر، شکل‌دهندۀ ذات‌ها؛ ۲. خالق، تعیین‌کنندۀ اندازۀ چیزها؛ باری، پدیدآورندۀ چیزها براساس اندازۀ تعیین شده و مصوّر پدیدآورندۀ مزاج‌ها؛ ۳. خالق، موجِد اشیا از عدم، باری پدیدآورندۀ انسان از خاک، مصوّر، دهندۀ صورت خاص به هر پدیده.