باشان

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

باشان (Bashan)

(در عبری به‌معنی «خاک سبک») در عهد عتیق[۱]، مملکتی در شمال رود اردن. به جهت مراتع غنی، گله‌های گاو و گوسفند و جنگل‌های انبوهش شهرت داشته و از انبارهای غلۀ امپراتوری روم بوده است. پایتخت آن بُصره[۲] در روزگار رومیان مهم‌ترین مرکز اقتصادی منطقه بعد از دمشق بود.

 


  1. Old Testament
  2. (Bozrah (Bostra