بالاق
(در عبری بهمعنی «غارتگر») شاه موآبیان[۱] (اعداد ۲۲: ۲ و ۴). از ترس بنیاسرائیل که نزدیک قلمرو او اردو زده بودند دست به دامان بَلعام[۲] شد که لعنتشان کند، اما ثمری نداشت (یوشع ۲۴: ۹).