بالکار

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

بالکار

قوم ترک‌زبان قفقازی، از اقوام جمهوری خودمختار کاباردین ـ بالکار قفقاز. اینان، ظاهراً، بازماندگان قوم خزر یا بومیان قفقازی هستند که بر‌اثر تماس با اقوام ترک مهاجر، زبان قدیم خود را فراموش کرده ترک‌زبان شده‌اند. تاتارهای کریمه این مردم را تاتارهای کوهستانی می‌خوانند. بالکارها تا قرن ۱۲ق/۱۸، روح‌باور بودند و در این قرن از طریق تاتارهای کریمه و نوغای‌های کوبان مسلمان شدند. روس‌ها پس از پیوستن کاباردین‌ها به دولت روسیه، به‌تدریج در میان بالکارها نفوذ کردند و بدون مصادرۀ املاک و تحمیل سرواژ دولتی بر آن‌ها، گروه‌هایی از آس‌ها و کومیک‌ها و یهودیان کوهستانی را در سرزمین بالکارها اسکان دادند. ایالت خودمختار کاباردین ـ بالکار در ۱۹۲۲ تأسیس و در ۱۹۳۶ به جمهوری خودمختار تبدیل شد. گروهی از بالکارها در جریان تسلّط موقّت ارتش آلمان نازی بر قسمتی از قفقاز به آنان پیوستند و به همین سبب تمام بالکارها در ۱۹۴۴ به قزاقستان تبعید شدند تا آن‌که در ۱۹۵۷ دوباره به قفقاز بازگشتند. طبق آخرین سرشماری، جمعیت بالکارها بالغ بر ۶۶هزار نفر است.