بایزید عثمانی اول
بایَزیدِ عثمانی اول (۷۵۵ـ۸۰۵ق)
| بایزید عثمانی اول | |
|---|---|
| زادروز |
۷۵۵ ق |
| درگذشت | ۸۰۵ق |
| ملیت | ترکیه ای |
| شغل و تخصص اصلی | فرمانروا |
| لقب | ایلدرم (به ترکی : صاعقه ) |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
ملقب به ایلدرم (به ترکی: صاعقه)، چهارمین سلطان عثمانی (حک: ۷۹۱ـ۸۰۵ق/۱۳۸۹ـ۱۴۰۳م) فرزند مراد یکم. چون در جنگ پدرش با علی بیگ قرامانی (۷۸۸ق) از خود دلاوری و چالاکی شگفت‌انگیزی نشان داد به ایلدرم مشهور شد. پس از مرگ پدر، بنابه وصیت او، به پادشاهی رسید. با کشتن برادرش، یعقوب بیگ، سنت برادرکشی را در میان سلاطین عثمانی باب کرد. با سامان‌دادن اختلاف‌هایش با امپراتوری روم شرقی، در درگیری‌هایش با امیرنشین‌های داخلی از کمک آنان بهره‌مند شد. کوتاهیه را مرکز حکومت خود قرار داد. در ۷۹۶ق پاپ بونیفاکیوس نهم (۷۹۱ـ۸۰۶ق/۱۳۸۹ـ۱۴۰۴م) برضد او، جنگ صلیبی اعلان کرد. اما بایزید متحدان اروپایی را در نیکبولی شکست داد و با تثبیت حاکمیت خود در روملی و شبه‌جزیرۀ بالکان راه را برای محاصرۀ قسطنطنیه هموار کرد. در سال ۸۰۴ مغلوب تیمور لنگ شد و به اسارت درآمد و در همان حال درگذشت. گویند به فرمان تیمور او را در قفسی آهنین به همراه اردو حرکت می‌دادند. از دورۀ او بناهای بسیاری به یادگار مانده است. بایزید به ترکی شعر می‌سرود.