بجکم، ابوعبدالله ( ـ۳۲۹ق)
بَجْکَم، ابوعبدالله ( ـ۳۲۹ق)
ابوعبدالله بجکم | |
---|---|
درگذشت | ۳۲۹ق |
ملیت | عراقی |
شغل و تخصص اصلی | دولتمرد |
گروه مقاله | دین اسلام |
جوایز و افتخارات | مقام امیرالامرا |
امیرالامرای ترکتبار بغداد. بردۀ ماکان دیلمی بود و چون او درگذشت به مَرداویج پیوست. پس از قتل مرداویج، همراه گروهی از ترکان وارد بغداد شد و به دعوت ابن رائق به واسِط رفت و جزو سرداران ابن رائق شد. بَجکَم نقش بسزایی در پیروزیهای ابن رائق داشت. در ۳۲۵ق رئیس شحنۀ بغداد شد و بریدیان را از اهواز اخراج کرد، اما سال بعد از بریدیان شکست خورد و به واسِط فرار کرد (۳۲۶ق). در همان سال با دعوت راضی، خلیفۀ عباسی، وارد بغداد شد و ابن رائق را شکست داد و به مقام امیرالامرایی رسید. او به مدت سه سال (۳۲۶ـ۳۲۹ق) امیرالامرا بود و مرکز حکومتش را در ۳۲۸ق از بغداد به واسط منتقل کرد. بَجکَم مردی دلیر، گستاخ، جاهطلب و مالدوست بود، اما به علما و فضلا عنایت داشت. به زبان عربی مسلط نبود و با مترجم حرف میزد. گرچه سنیمذهب بود به شیعه نیز تمایل داشت. جشنهای پارسیان چون جشن سده و نوروز را برپا میداشت. سرانجام به دست راهزنان کُرد به هنگام شکار کشته شد.