بختیشوع، خاندان
بُخْتیشوع، خاندان
خاندانی از پزشکان مسیحی معروف در عهد عبّاسیان. اعضای این خاندان پدر در پدر از عهد ساسانیان در جندی‌شاپور علم طب آموختند. در دورۀ عبّاسیان، جُرجیس بن جبریل بن بختیشوع، رئیس مدرسۀ پزشکی جندی‌شاپور، در ۱۴۸ق برای معالجۀ منصور، خلیفۀ عباسی، به بغداد احضار شد. پسرش، بختیشوع بن جرجیس ( ـ۱۸۵ق) نیز طبیب هارون‌الرّشید و جبریل بن بختیشوع ( ـ۲۱۲ق)، پس از مرگ پدر، جانشین او بود. با مرگ جبریل، پسر وی، که او نیز بختیشوع نام داشت ( ـ۲۵۶ق)، جای پدر را گرفت. پس از او نیز اعضای این خاندان سالیان دراز در خدمت خلفای عبّاسی بودند و سنت پزشکی این خاندان ادامه یافت، اما با افول تدریجی بنی‌عبّاس، شهرت و مکنت آنان نیز رو به زوال گذاشت. خاندان بختیشوع در جندی‌شاپور با دانش پزشکی یونان نیز آشنا شده بودند و همین آشنایی از عوامل نهضت ترجمۀ آثار یونانی به زبان عربی در دورۀ عباسیان بود و اعضای دودمان بختیشوع خود در این حرکت سهم داشتند. اینان آثار پزشکی بسیاری تألیف و ترجمه کردند و در پیشرفت علمی بغداد نقش بسزایی داشتند.