بدرالدین چاچی، محمد ( ـ بین ۷۴۵ تا ۷۵۲ق)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

بَدرالدین چاچی، محمد ( ـ بین ۷۴۵ تا ۷۵۲ق)

(یا: بدرچاچی؛ بدرچاچ) شاعر ایرانی. در چاچ (شاش) ناحیه‌ای در تاشکند به‌دنیا آمد. در جوانی به هندوستان کوچید. محمدشاه تغلقی (حک: ۷۲۵ـ۷۵۲ق) را مدح گفت و از وی لقب فخرالزمان گرفت. در قصیده‌گویی به خاقانی و انوری نظر داشت. اشعارش آکنده از استعاره، تشبیه، مجاز، لغز و اصطلاحات علمی است. از شاعرانی است که در هند بلندآوازه بود. دیوان شعر چاچی که به‌دستِ خود شاعر در ۷۴۵ق در ۲هزار بیت تنظیم شده، به تصحیح مولوی محمدهادی به‌چاپ رسیده است (کانپور، ۱۳۰۷ق).