کتابی، بدرالدین (اصفهان ۱۲۹۱ـ۱۳۶۶ش)

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

کتابی، بدرالدّین (اصفهان ۱۲۹۱ـ۱۳۶۶ش)
(متخلص به امید) شاعر، مترجم و پژوهشگر ایرانی. در زادگاه خود به فراگیری ادبیات، فقه، اصول، منطق و فلسفۀ اسلامی پرداخت. در ۱۳۱۶ش در رشتۀ فلسفه و علوم تربیتی از دانشسرای عالی و دانشکدۀ ادبیات تهران، مدرک کارشناسی گرفت و در دبیرستان‌های اصفهان به تدریس پرداخت. او در بنیانگذاری دانشکدۀ ادبیات دانشگاه اصفهان در ۱۳۳۷ش و همچنین تأسیس کتابخانۀ آن‌جا نقش بسزایی داشت و سال‌ها در آن دانشکده به تدریس فلسفه، روان‌شناسی، منطق، ادبیات فارسی و متون فلسفی به زبان فرانسوی پرداخت. به‌جز مقالات بسیاری که از او در نشریات به‌چاپ رسیده، اغلب آثار او ترجمه است. از ترجمه‌های اوست: فروغ خاور (شرح حال بودا) اثر هرمان الدنبرگ، در سه جلد؛ به سوی اصفهان، نوشتۀ پیرلوتی، اخلاق اثر پير ژانه، پيرامون سيرۀ نبوي (ترجمه از عربي).