بدن اخروی

بدنِ اُخْرَوی

در اصطلاح فلسفه و کلام، هیئت جسمانی آدمی در رستاخیز. فیلسوفان و متکلّمان در باب بدن اخروی دو نظر کلّی دارند: ۱. بدن اخروی در رستاخیز عینِ همان بدن دفن‌شده است؛ ۲. بدن اخروی شبیه بدن دنیایی است. نظریۀ اول با طرح شبهۀ اعادۀ معدوم و شبهۀ آکل و مأکول مورد مناقشه قرار گرفته است. نخستین‌بار ملاصدرا با تحلیل دو اصطلاح «عینیّت» و «مثلیّت» بدین نتیجه رسید که بدن اخروی عین بدن دنیوی است اگرچه این عینیت با مفهوم مثلیت مشهور هم‌خوان است. در این راستا پاره‌ای با طرح بدن هورقلیایی یا مثالی، افزون بر رستاخیز روحانی، به‌‌نوعی حشر جسمانی قائل شده‌اند.