بدیع الدین ترکوی سیستانی
بَدیعُ‌الدّین تُرکویِ سیستانی (نیمۀ دوم قرن ۶ و نیمۀ اول قرن ۷ق)
(متخلص به بدیعی) شاعر ایرانی. برخی منابع نامش را بدیع‌الزمان نوشته‌اند. بدیعی دوست سراجی سجزی بود. مدتی در خدمت تاج‌الدین ابوالمکارم حاکم مکران به‌‌سر برد و قصیده‌ای ۹۰بیتی در ستایش وی سروده است. دیوان بدیع‌الدین ازمیان رفته، ولی در تذکره‌ها اشعاری از او آمده است. از قصیده‌ای که در ستایش عین‌الدوله والدین بهرام‌شاه حرب ( ـ ۶۱۸ق) سروده.