بدیع الزمان میرزای تیموری

بَدیع‌الزّمان میرزایِ تیموری ( ـ استانبول ۹۲۰ق)

بدیع الزمان میرزای تیموری
درگذشت	استانبول ۹۲۰ق
ملیت	ایرانی
نام‌های دیگر	گورکانی
شغل و تخصص اصلی	فرمانروا

(یا: گورکانی) آخرین پادشاه (حک: ۹۱۱ـ۹۱۲ق) سلسلۀ تیموری ایران. در زمان پدرش، سلطان حسین بایقرا، حاکم گرگان بود، اما پس از چندی مناسبات آن دو به‌سبب واگذاری استرآباد به تیرگی گرایید و سرانجام بایقرا حکومت سیستان و سپس بلخ را به او واگذار کرد. از این زمان تا مرگ بایقرا، بدیع‌الزمان درگیر رویارویی با ازبکان بود و درخواست‌های او از پدر برای مقابله با آنان بی‌نتیجه ماند. پس از مرگ پدرش، با برادرش، مظفر حسین میرزای گورکانی به شرکت به سلطنت نشست. در ۹۱۲ق، شیبک‌خان ازبک از جیحون گذشت و بلخ و هرات را به تصرف درآورد و او ناچار همراه برادرش به قندهار و سپس به گرگان رفت، اما درپی حملۀ ازبکان به گرگان و آذربایجان گریخت و به شاه اسماعیل اول صفوی پیوست و او نیز حکومت ری و سپس تبریز را به وی داد. در ۹۲۰ق، سلطان سلیم پس از پیروزی بر شاه اسماعیل صفوی در جنگ چالدران، بدیع‌الزمان میرزا را با خود به عثمانی برد. سرانجام بدیع‌الزمان براثر طاعون در استانبول درگذشت.