برادوست

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

بَرادوست

طایفۀ بزرگ و قدیمی کُرد ایران و عراق، ساکن دهستان‌های صومای، برادوست، ترگور و مرگور در ایران و مناطقی از اربیل و رواندوز در عراق. امروزه تقریباً کلیۀ اعضای این طایفه در مناطق یادشده یک‌جانشین شده‌اند. قدمت این طایفه به قبل از تشکیل دولت صفویه می‌رسد. غازی قران، پسر سلطان احمد برادوست، مدت‌ها مانع از تسلط شاه‌اسماعیل اول صفوی و قزلباشان بر ارومیه و سلماس شد. امیرخان برادوست، از سرداران شجاع و محبوب شاه‌عباس اول صفوی، در اعتراض به قزلباشان در قلعۀ دم‌دم متحصّن و پس از چند ماه جنگ در ۱۰۱۹ق تسلیم شد و به‌دست قزلباشان به‌قتل رسید. برادوست‌ها مدتی از متحدان آزادخان افغان بودند. اینان در شورش بزرگ شیخ عبیدالله شمزینی قطب طریقت نقشبندیه علیه دولت ایران شرکت داشتند (۱۲۹۷ق) و در حمایت از این مشایخ به دشمنان مشایخ بارزانی تبدیل شدند. این دشمنی‌ها تا شکست ملا مصطفی بارزانی ادامه داشت.