برتنگی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

برتَنگی
(یا: بارتنگی)، از گروه زبان‌های پامیری ایرانی شرقی در شاخۀ شُغنی - روشانی رایج در منطقۀ گُرنوِ بدخشان، در میانۀ دورۀ برتنگ (بارتنگ). زبان همسایۀ برتنگی، ارُشُری (رُشُرْوی) است که در بالای درۀ برتنگ بدان سخن می‌گویند. از این‌رو زبان برتنگی به ارُشُری و روشنی بسیار نزدیک است.

از ویژگی‌های برتنگی تبدیل b ایرانی باستان به v است. اسامی، دارای جنس ذاتی، مذکر یا مؤنث‌اند. در برتنگی، همچون اغلب زبان‌های پامیری، صفت پیش از اسم می‌آید. نشانۀ نفی در برتنگی m آغازین است.