بردسیر، شهرستان
| بردسیر، شهرستان | |
|---|---|
| استان | کرمان |
| بخش | مرکزی |
| جمعیت | 81,983نفر (1395ش) |
| موقعیت | جنوب و غرب شهرستان کرمان، شمال شهرستان بافت، و شرق شهرستان‌های سیرجان و رفسنجان |
| نوع اقلیم | سرد و خشک |
| تولیدات و صنایع مهم | غلات، حبوبات، انواع میوه و لبنیات - منابع زیرزمینی: سنگ کرومیت و سرب |
| شهر ها و آبادی های مهم | بردسیر، ماهونک، تکیه (چهارگنبد)، نگار، دشت‌کار، لاله‌زار، قلعه عسکر، گلزار و امیرآباد |
بَرْدْسیر، شهرستان
شهرستانی در نواحی مرکزی استان کرمان، با مرکزیت اداری شهر بَردسیر مشتمل بر بخش‌های مرکزی، نگار، لاله‌زار و گلزار . از شمال و شرق به شهرستان کرمان، از جنوب به شهرستان بافت، و از غرب به شهرستان‌های سیرجان و رفسنجان محدود است. اراضی این شهرستان بین کوهستان‌های مرتفع لاله‌زار و هزار در جنوب و کوهستان جوپار در شمال شرقی قرار دارد.
بَردسیر از بلندترین شهرستان‌های ایران است. حداکثر ارتفاع آن ۴,۴۶۵ متر (کوه هزار)، پس از آن ۴,۳۵۱ متر (کوه لاله‌زار)، و ۴,۲۰۰ متر (کوه جوپار) و حداقل ارتفاع آن حدود ۲هزار متر است. رودخانه‌های آب‌بخشا، کبوترخان، شیرینک، خربنده، مادون، و چهاری، که از کوهستان مرتفع لاله‌زار سرچشمه می‌گیرند، این شهرستان را مشروب می‌کنند. اقلیم این سرزمین معتدل و خشک و جمعیت آن ۸1,983نفر است (۱۳9۵ش).
آبادی‌های مهم آن عبارت‌اند از بردسیر، ماهونک، تکیه (چهارگنبد)، نگار، دشت‌کار، لاله‌زار، قلعه عسکر، گلزار و امیرآباد. راه‌های کرمان به سیرجان، بردسیر به بافت، و بردسیر - نگار به کرمان شبکۀ راه‌های ارتباطی آن را تشکیل می‌دهند. سبزیجات، حبوبات، و انواع میوه از محصولات کشاورزی، لبنیات از فرآورده‌های دامی، و سنگ کرومیت و سرب از منابع زیرزمینی آن است.