برمایه

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

بَرمایه
(یا: بَرمایون) در شاهنامه، گاوی که فریدون‌ را در کودکی شیر داده است. تولد فریدون با برمایه همزمان بود. پوست برمایه مانند پرهای طاووس رنگارنگ (هر مو به رنگی) بود. دانایان و ستارهشناسان با دیدن چنین گاوی بر او گرد آمدند. ضحاک‌ نیز در جستوجوی این گاو برآمد. فرانک‌، با کشتهشدن شوهرش آبتین‌ از نگهبان مرغزاری که برمایه در آن بهسر میبرد، خواست که از فریدون نگهداری و با شیر برمایه او را تغذیه کند. فریدون سه سال از شیر برمایه خورد، تا ضحاک از جایگاه او آگاه شد و برمایه را با دیگر چهارپایان آن مرغزار کشت. اما پیشتر، فریدون را مادرش نجات داده بود.