برنگار دوم
بِرِنگار دوم (ح۹۰۰ـ۹۶۶م)(Berengar II)
| برنگار Berengar II | |
|---|---|
| زادروز |
ح۹۰۰ م |
| ملیت | ایتالیایی |
| نام‌های دیگر | برنگاریو |
| شغل و تخصص اصلی | فرمانروا |
| لقب | اوتوی کبیر |
| گروه مقاله | تاریخ جهان |
(یا: بِرِنگاریو[۱]) پادشاه ایتالیا (حک: ۹۵۰ـ۹۵۲م) نوۀ بِرِنگار اول بود. در سرنوشت اوتوی اول[۲]، پادشاه آلمان که امپراتور روم شد و «اوتوی کبیر» لقب گرفت، نقش مهمی ایفا کرد. در ۹۵۱م، بِرِنگار چندین ماه آدلائید[۳] دختر و بیوۀ دو پادشاه ایتالیا را به اسارت گرفت. آدلائید از چنگ بِرِنگار گریخت و با اوتو ازدواج کرد. اوتو عنوان پادشاه لومباردها[۴] را گرفت و برنگار را تیولدار خود کرد. در ۹۶۰م برنگار و پسرش آدالبرت[۵]، پاپ یوهانس دوازدهم[۶] را برضد اوتو تحریک کردند. مذاکرات پاپ با برنگار سبب شد تا اوتو، پاپ را برکنار و برنگار را در آلمان زندانی کند (۹۶۳م).