برونو، فرانک (۱۹۶۱)
برونو، فرانْک (۱۹۶۱)(Bruno, Frank)
مشت‌زن سنگین‌وزن انگلیسی. در ۱۹۹۵ پس از شکست‌دادن اولیور مکال[۱]، مقام قهرمانی اتحادیۀ جهانی مشت‌زنی (دبلیو بی اِی)[۲] را کسب کرد. پیش از این برای کسب مقام قهرمانی سه مبارزۀ ناموفق داشت؛ در ۱۹۸۶ برای کسب مقام قهرمانی اتحادیه دربرابر تیم ویدرسپون[۳]، در ۱۹۸۹ برای کسب عنوان قهرمان بلامنازع جهان دربرابر مایک تایسون[۴]، و در ۱۹۹۳ برای کسب مقام قهرمانی شورای جهانی مشت‌زنی (دبلیو بی سی)[۵] دربرابر لنوکس لوئیس[۶]. در ۱۹۹۶ عنوان «دبلیو بی سی» را به مایک تایسون واگذار کرد و در اوت همان سال به‌سبب آسیب‌دیدگی چشم، ورزش مشت‌زنی را کنار گذاشت. برونو در لندن به‌دنیا آمد و از کودکی در آرزوی کسب مقام قهرمانی سنگین‌وزن جهان بود. در ۱۹۸۰ برندۀ مسابقات اتحادیۀ مشت‌زنی غیرحرفه‌ای (اِی بی اِی)[۷] شد و در ۱۹۸۲ در نخستین مبارزۀ حرفه‌ای خود، لوپه گِرا[۸] را با ناک‌اوت[۹] در دور اول مغلوب کرد. در ۱۹۸۵ با غلبه بر آندرس اِکلوند[۱۰]، به مقام قهرمانی سنگین‌وزن اروپا دست یافت. در ۱۹۸۹ پس از کسب دومین عنوان قهرمانی جهان از مشت‌زنی کناره‌گیری کرد، اما در ۱۹۹۲ دوباره به صحنۀ مبارزه بازگشت. پس از کناره‌گیری مجدد، در مشت‌زنی تفریحی، به‌ویژه پانتومیم[۱۱] به موفقیت‌هایی دست یافت.