بریلیوم
بِریلیوم (beryllium)
عنصر فلزی سخت و سبک، به‌رنگ سفیدنقره‌ای، با نماد Be، عدد اتمی ۴، و جرم اتمی نسبی ۹.۰۱۲. ازجمله فلزات قلیایی خاکی[۱] و دارای خواص شیمیایی مشابه منیزیوم است که در طبیعت فقط به‌صورت ترکیب با عناصر دیگر و عمدتاً به‌شکل بریل[۲] (۳BeO.Al۲O۳.۶SiO۲) يافت می‌شود. برای ساختن آلیاژهای مستحکم و سبک، و همچنین برای مهار سرعت نوترون‌ها در واکنش‌گاه (رآکتور)[۳]های هسته‌ای به‌کار می‌رود. در سال انقلاب کبیر فرانسه (۱۷۹۸)، لوئی نیکلا ووکلن[۴] (۱۷۶۳ـ۱۸۲۹)، شیمی‌دان فرانسوی، اکسید بریلیوم را کشف کرد، اما عنصر بریلیوم به حالت خالص را فریدریش وهلر[۵] و آنتوان (الکساندر) ـ بروتوس بوسی[۶]در ۱۸۲۸ و مستقل از هم جدا کردند. در ۱۹۹۲، ناباورانه مقدار معتنابهی بریلیوم در شش ستارۀ پیر کهکشان راه شیری کشف شد.