بزنطی، ابوجعفر احمد بن محمد (۱۵۲ـ۲۲۱ق)
بَزَنْطی، ابوجعفر احمد بن محمد (۱۵۲ـ۲۲۱ق)
| ابوجعفر احمد بن محمد بزنطی | |
|---|---|
| زادروز |
۱۵۲ ق |
| درگذشت | ۲۲۱ق |
| شغل و تخصص اصلی | محدث |
| آثار | الجامع؛ المسایل و النوادر |
| گروه مقاله | دین اسلام |
محدّث مورد وثوق شیعی. از محضر امام کاظم (ع)، امام رضا(ع) و امام جواد (ع) و برخی شیوخ اصحاب ائمه (ع) مانند عبدالله بن سنان و ابان بن عثمان حدیث گرفت. از شاگردان و راویان برجستۀ او می‌توان از احمد بن محمد برقی و حسین بن سعید اهوازی نام برد. بزنطی پس از درگذشت امام کاظم (ع) مدتی کوتاه به فرقۀ واقفیان پیوست، اما درپی مکاتبه با امام رضا (ع)، به امامت آن حضرت معتقد شد. زان‌پس نام او در کنار کسانی چون هشام بن سالم و صفوان بن یحیی، از نخستین مروّجان گرایش قطعیه (که در رحلت امام هفتم و امامت امام رضا قاطع بودند) در کوفه، آمده است؛ حتی برخی بزنطی را مؤثرترین فرد در ترویج گرایش قطعی خوانده‌اند. او را از اصحاب اجماع نیز برشمرده‌اند. از آثارش: الجامع؛ المسائل و النوادر.