بغایری

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

بَغایِری

طایفۀ ترک ایران، از طوایف گرایلی خراسان. بغایری‌ها در حدود‌ ۳ قرن پیش در بخش‌هایی از نیشابور و سبزوار و اسفراین ساکن شده‌اند. گرایلی‌ها ظاهراً از اعقاب مغولانی هستند که در خراسان و مازندران پراکنده بودند. بغایری‌ها به‌کلی چادرنشینی را ترک گفته و در بخش‌های بام و صفی‌آباد اسفراین ساکن شده‌اند. مورخان عصر ناصری جمعیت آنان را بالغ بر ۱,۲۰۰ خانوار نوشته‌اند. نام این طایفه در حقیقت از دورۀ نادرشاه به میان آمده است. باقرخان بغایری از سرداران نادرشاه بود. صفی‌خان بغایری، بعد از قتل ابراهیم‌خان ظهیر‌الدوله برادر نادرشاه سپهسالار آذربایجان و گرجستان شد. ابراهیم‌خان بغایری پیش از عملی‌شدن توطئۀ قتل کریم‌خان زند کشته شد. صفرعلی‌خان و سعادت‌قلی‌خان بغایری در اواخر سلطنت آقامحمدخان به او پیوستند. سعادت‌قلی‌خان پس از چند سال جنگ و مخالفت سرانجام مطیع فتحعلی‌شاه شد.