بلاروسی
بِلاروسی (Belorussian)
(یا: روس سفید) هریک از گروههای قوم اسلاو شرقی. اینان رابطهای نزدیک با روسها (روسهای بزرگ) و اوکراینیها دارند و در بلاروس و مناطق اطراف آن زندگی میکنند. زبان بلاروسی، که زبانی بالتی ـ اسلاوی[۱] است، به خانوادۀ زبانهای هندواروپایی تعلق دارد. حدود ۱۰میلیون نفر، ازجمله عدهای در لهستان، به این زبان سخن میگویند. خط این زبان سیریلیک است. ادبیات روس سفید از قرن ۱۱م آغاز میشود. روسهای سفید از تبار قبایل اسلاو شرقی هستند که در فاصلۀ میان قرون ۶ـ۷م به این منطقه وارد شدند. آنها تا ۱۲۴۰م زیر سلطۀ کیِف[۲] بودند، یعنی تا زمانیکه سرزمینهای بلاروس را دوکنشین لیتوانی تصرف کرد. زبان بلاروسی تا ۱۵۶۹، یعنی تا زمانیکه دوکنشین مزبور با لهستان متحد شد، زبان رسمی آن بود. کلیسای ارتدوکس بلاروس و براتستوس[۳] دربرابر نفوذ کلیساهای کاتولیک و فرهنگ لهستانی مقاومت کرد و اکثریت بلاروسها روس و ارتدوکس باقی ماندند. در قرن ۱۸م، کاترین کبیر بلاروس را به تسخیر خود درآورد، اما بخش غربی آن زیر حاکمیت لهستان باقی ماند (۱۹۲۱ـ۱۹۳۹).