بلخی

بَلخی

از گویش‌های ایرانی میانۀ شرقی. از ویژگی‌های بلخی تحول d به «l» است که مشابهت بلخی را به سغدی و امروزه به پشتو نشان می‌دهد. اسناد به‌دست‌آمده از بلخی به دو خط مانوی و یونانی است.

اطلاعات مربوط به زبان بلخی منحصر است به کتیبه‌های معدودی که در دشت ناوور، به سه زبان، و در کتل به‌دست آمده است. همچنین دیوارنوشته‌های دورۀ اشکانی و ساسانی و چند مُهرنوشته و سکه‌نوشته، به دو خط یونانی و مانوی امکان بررسی محدود این زبان را فراهم کرده است.