بلفاست

بلفاست
کشور	ایرلند
نام فارسی	بِلْفاسْت
نام لاتین	Belfast
جمعیت	484,800 نفر
موقعیت	مرکز ایرلند شمالی
بخش	آنتریم و داون

بِلْفاسْت (Belfast)

قلعه بِلْفاسْت

قلعه بِلْفاسْت

(به ایرلندی: بیل فئیرست) به معنی مصب فارْسِت. مرکز و بندر صنعتی ایرلند شمالی، واقع در بخش آنتریم و بخش داون. در مصب رود لاگان، کنار بلفاست لاخ، واقع شده است و ۴۸۴,۸۰۰ نفر جمعیت دارد (۲۰۰۳). از ۱۹۲۰ مرکز ایرلند شمالی بوده است. صنایع آن عبارت‌اند از کشتی‌سازی، نساجی، و علوم مهندسی. با اِسکان انگلیسی‌ها و اسکاتلندی‌‌ها، بلفاست به مرکز نهضت پروتستان ایرلند در قرن ۱۷ تبدیل شد. با ورود گستردۀ هوگنوها (پروتستان‌های فرانسوی) پس از ۱۶۸۵، صنعت تولید پارچه‌های نخی پایه‌گذاری شد و قانون اتحاد با انگلستان (۱۸۰۱) به پیشرفت بلفاست به‌منزلۀ مرکز صنعتی کمک کرد. در قرن ۱۹، مهاجران زیادی از مناطق روستایی اطراف وارد بلفاست شدند و جمعیت کاتولیک‌ها در ۱۸۵۰ به حدود ۳۰ درصد کل جمعیت رسید. بلفاست در ۱۸۸۸ به شهر تبدیل، و از ۱۸۹۲ دارای شهردار شد. از ۱۹۶۸ به بعد ناآرامی‌های داخلی و فعالیت‌های تِروریستی به شهر آسیب فراوان رساند و نخستین آتش‌بس در ۱۹۹۴ برقرار شد. تا ۱۹۹۱، جمعیت کاتولیک‌ها به ۳۹ درصد رسیده بود، در حالی که پروتستانها ۴۰ درصد جمعیت را تشکیل می‌دادند. جدایی محله‌های مسکونی کاتولیک‌ها و پروتستان‌ها هنوز هم ادامه دارد. اشتغال در بلفاست عمدتاً در ارتباط با بخش دولتی است که جایگزین مشاغل سنتی بومی، همچون کشتی‌سازی، شده است؛ اگرچه کارگاه‌های کشتی‌سازی هارلند و ولف هنوز فعال‌اند. کشتی تایتانیک در ۱۹۱۲ در این‌جا ساخته شد. بناهای دیدنی بلفاست عبارت‌اند از کتابخانۀ لاینن هال (۱۷۸۸)، دانشگاه کوئینز (۱۸۴۹)، قلعۀ بلفاست(۱۸۷۰) و سالن گراند اوپرا (۱۸۹۵). بلفاست در ۱۸۰کیلومتری شمال دوبلین قرار دارد و مرکز شبکۀ جاده و راه‌آهن ایرلند شمالی است؛ همچنین دارای خطوط کشتی‌رانی به لیورپول و هیشم، در انگلستان، و جزیرۀ مَن (آیل آو من) است. فرودگاه بلفاست سیتی در ۱۹۳۷ ساخته شد و فرودگاه بین‌المللی آن در ۳۱کیلومتری غرب شهر واقع شده است.

 

---