بلندگو

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

بُلندگو (loudspeaker)

بلندگو

وسیله‌ای الکترومغناطیسی برای تبدیل سیگنال‌های الکتریکی[۱] به امواج صوتی[۲] و پخش آن‌ها. متداول‌ترین نوع بلندگو بلندگوی سیم‌پیچ ‌متحرک[۳] است. در این بلندگو، سیگنال‌های الکتریکی، مثلاً از رادیو، دریافت می‌شوند و به پیچکی از سیم نازک خوانده می‌شوند که به دور نوک یک مخروط پیچیده شده است. این پیچک بین قطب‌های آهنربایی دایم[۴] قرار دارد. وقتی سیگنال‌ها از آن عبور می‌کنند، پیچک آهنربا می‌شود و نیرویی عمود بر جهت جریان[۵] و میدان مغناطیسی[۶] بر آن وارد می‌آید و آن را به‌حرکت درمی‌آورد. با تغییر سیگنال، پیچک و مخروط ارتعاش می‌کنند و امواج صوتی ایجاد می‌کنند. اگر سیگنال‌های الکتریکی فرکانسی[۷] برابر با ۲هزار هرتز داشته باشند، صدایی با فرکانس ۲هزار هرتز[۸] تولید می‌شود.

 


  1. electrical signal
  2. sound wave
  3. moving-coil
  4. permanent magnet
  5. current
  6. magnetic field
  7. frequency
  8. hertz