بلک ماونتن، شاعران

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

بِلَک ماونتِن، شاعران (Black Mountain poets)

گروهی از شاعران نوپرداز امریکا در دهۀ ۱۹۵۰، وابسته به کالج بلک ‌ماونتن[۱]، دانشکدۀ علوم مقدماتی کارولینای شمالی. آنان با رد محدودیت‌های وزن و قافیه و سنت محافظه‌کاری سیاسی اشعار کلاسیک و دانشگاهی تی اس الیوت[۲] قالب‌هایی آزاد بنیاد نهادند و از گسترۀ وسیعی از فرهنگ‌های غیرغربی و سنن جادویی وام گرفتند. برخی اعضای مهم این گروه عبارت‌ بودند از چارلز اولسن[۳] و رابرت کریلی[۴] (۱۹۲۶ـ ). کالج بلک‌ ماونتن (۱۹۳۳ـ۱۹۵۶) تجربه‌ای منحصربه‌فرد در یک جامعۀ آموزشی آرمان‌شهری بود که به‌ویژه در دورۀ ریاست اولسن (۱۹۵۱ـ۱۹۵۶) بسیاری از بهترین شاعران، نقاشان، و موسیقی‌دانان عصر را به‌خود جذب کرد. فرانتس کلاین[۵]، ویلم دِ کونینگ[۶] و رابرت راوشنبرگ[۷] از جمله نقاشانی بودند که برای تدریس، نمایش آثار، یا همکاری به این کالج آمدند. برخی نویسندگانی که در این کالج تحصیل یا تدریس می‌کردند عبارت بودند از ادوارد دالبَری[۸]، پول بِلَک‌بِرْن[۹]، دنیز لورتوف[۱۰]، لیروی جونز[۱۱]، گیلبرت سورنتینو[۱۲]، رابرت کریلی، که سردبیری بلک‌ماونتن ریویو[۱۳] را نیز برعهده داشت (۱۹۵۴ـ۱۹۵۷)، و رابرت دانکن[۱۴]؛ در زمینۀ موسیقی و رقص نیز جان کِیج[۱۵] و مِرس کانینگَم[۱۶] شایان ذکرند. تعامل رشته‌هایی که از دیرباز از هم جدا نگه داشته می‌شدند در این کالج به ظهور پدیده‌های چندرسانه‌ای و «رخداد[۱۷]»‌هایی انجامید که در دهۀ ۱۹۶۰ عمومیت یافتند.

 


  1. Black Mountain College
  2. T S Eliot
  3. Charles Olson
  4. Robert Creeley
  5. Franz Kline
  6. Willem de Kooning
  7. Robert Rauschenberg
  8. Edward Dahlberg
  9. Paul Blackburn
  10. Denise Levertov
  11. LeRoi Jones
  12. Gilbert Sorrentino
  13. Black Mountain Review
  14. Robert Duncan
  15. John Cage
  16. Merce Cunningham
  17. happening