بهابها، هومی جهانگیر (۱۹۰۹ـ۱۹۶۶)
بِهابِها، هومی جهانگیر (۱۹۰۹ـ۱۹۶۶)(Bhabha, Homi Jehangir)
متخصص هندی فیزیک نظری. در زمینۀ رفتار ذرات زیراتمی[۱] به نظریات توجیهی مهمی دست یافت. مسئولیت توسعۀ آموزش و پژوهش فیزیک پیشرفته در هندوستان، و تأسیس و مدیریت برنامۀ توان هسته‌ای هند نیز برعهدۀ او بود. در بمبئی زاده شد، در دانشگاه کیمبریج انگلستان درس خواند، و تا ۱۹۳۹، در آن‌جا به تحقیق مشغول بود. طی جنگ جهانی دوم به هندوستان بازگشت. در مؤسسۀ علوم بنگلور[۲] مسئولیت بخشی به وی سپرده شد که به بررسی پرتوهای کیهانی اختصاص داشت. در ۱۹۴۵ مؤسسۀ پژوهش‌های بنیادی تاتا[۳] در بمبئی، با مدیریت او، تأسیس شد. بهابها در توسعۀ اولیۀ الکترودینامیک کوانتومی[۴]، که بخشی از فیزیک انرژی بالا است، سهم مهمی داشت. در ۱۹۳۵، برای اولین‌بار سطح مقطع، و درنتیجه، احتمال پراکندگی الکترون ـ پوزیترون را تعیین کرد. این پدیده را امروزه پراکندگی بِهابِها می‌نامند.