بهسازی نژاد
بِهْسازی نِژاد (eugenics)
مطالعۀ روشهای پروراندن ویژگیهای جسمی و ذهنی انسان. حزب نازی[۱] آلمان، در دهۀ ۱۹۳۰ و اوایل دهۀ ۱۹۴۰، از نتایج این مطالعات سوءاستفاده کرد و تلاش برای ازمیانبردن همۀ گروههای قومی و اجتماعی و اجرای برنامههای تولید مثل گزینشی[۲] را موجّه جلوه داد. امروزه بهسازی نژاد بیشتر به مطالعۀ روش ریشهکنکردن بیماریهای وراثتی (ژنتیک)[۳] میپردازد. این اصطلاح را فرانسیس گالتون[۴] وضع کرد (۱۸۸۳). اصولاً این مفهوم در اواخر قرن ۱۹ برای بهبودبخشیدن به رفتار و هوش انسان بهکار میرفت. سنگاپور نخستین کشور دموکراتی بود که آشکارا سیاست بهسازی نژاد را درپیش گرفت (۱۹۸۶). بنابر این سیاست، به زنان فارغالتحصیل از دانشگاه به ازای بهدنیا آوردن هر فرزند افزایش حقوق تعلق میگیرد و به زنانی که تحصیلات دانشگاهی ندارند، به شرطی که پس از اولین یا دومین فرزند عقیم شوند، کمک خرید مسکن تعلق میگیرد. در چین، بنابر قانون مصوّب ژوئن ۱۹۹۵، ناقلانِ برخی از بیماریهای وراثتی حق ازدواج ندارند، مگر آنکه عقیم شوند یا بهمدت طولانی از بچهدارشدن جلوگیری کنند. همۀ زوجها پیش از ازدواج باید از لحاظ وراثتی آزمایش شوند.