بهمنیار بن مرزبان، ابوالحسن ( ـ۴۵۸ق)
بَهمَنیار بن مرزبان، ابوالحسن ( ـ۴۵۸ق)
حکیم و فیلسوف بزرگ مشّایی. فرزند مرزبان آذربایجانی مشهور به کیارئیس. وی از برجستهترین شاگردان ابنسینا، بهترین شارح حکمت مشایی سینوی و واسطۀ انتقال این روش از طریق ابوالعباس لوکری به نسل بعدی است. از آثارش: البهجة و السّعادة؛ الرّتبة فی المنطق، الموسیقی؛ التّحصیل. بهمنیار در این اثر ژرف، یک دوره حکمت مشایی را در بخشهای منطق، طبیعی و الهی با قلمی روان ناظر بر عبارات ابن سینا گردآورده و در مباحث خیر و شر بر وفق آرای ابن سینا راه پیموده، و این روش کاملاً مغایر با انتساب وی به آیین گبری است.