بوئتیوس، آنیکیوس

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

بوئِتیوس، آنیکیوس (۴۸۰ـ۵۲۴م)(Boethius, Anicius)

بوئِتيوس، آنيکيوس

فیلسوف رومی. رساله‌هایی در موضوع موسیقی و ریاضیات و همچنین کتاب تسلّی فلسفه[۱] نوشت، که گفت‌وگویی است به نثر، و در قرون وسطا، به زبان‌های اروپایی ترجمه شد. بوئِتیوس در تسلّی فلسفه را هنگامی نوشت که به اتهام خیانت به امپراتور تئودوریک کبیر[۲] در زندان بود. در این رساله، بانویی که تجسم فلسفه است به شرح مصیبت‌های بوئتیوس، با اندرزهای رَواقی[۳]، افلاطونی، و مسیحی پاسخ می‌دهد. آلفرد کبیر[۴]، جفری چاسر[۵]، و ملکه الیزابت اول کتاب او را به انگلیسی ترجمه کرده‌اند. بوئتیوس همچنین آثار اَرَسطو در منطق را ترجمه کرد و رساله‌هایی نیز دربارۀ فلسفۀ مسیحی نوشت.



  1. De Consolatione Philosophiae
  2. Theodoric the Great
  3. Stoic
  4. Alfred the Great
  5. Geoffrey Chaucer