بود، فرامرز اردشیر (۱۹۰۰)
بود، فرامرز اردشیر (۱۹۰۰)
دانشور و موبد زردشتی هندی. در ۱۹۲۴ دانشنامۀ لیسانس و در ۱۹۲۶ دانشنامۀ فوق‌لیسانس گرفت. در ۱۹۵۷ با ارائۀ پایان‌نامۀ خود، مفاهیم روح و جاودانگی در آیین زردشتی، دانشنامۀ دکتری گرفت. در ۱۹۲۵ مدیر مدرسۀ آتورنان در بمبئی و در ۱۹۳۳ مدرس دانشگاه بین‌المللی تاگور در شانتی نیکتان شد. در ۱۹۳۸ عضو هیئت‌مدیرۀ پژوهشگاه خاورشناسی کاما در بمبئی، در ۱۹۳۹ رئیس انجمن تاگور در همان‌جا و در ۱۹۴۰ موبد یکی از آتشکده‌های زردشتی همان شهر شد. در ۱۹۵۲ بنیانگذار اتحادیۀ مطالعۀ ادیان بزرگ در آکسفورد انگلستان و در ۱۹۵۵ عضو هیئت علمی انجمن تحقیقات فلسفی در لوس‌آنجلس و در ۱۹۶۸ استاد مؤسسۀ مطالعات آسیایی کالیفرنیا در سان‌فرانسیسکو بود. از آثارش: سرودهای زردشت (لندن، ۱۹۵۲)؛ تأثیر شرق بر تعالیم فیثاغورثیان (۱۹۵۷)؛ انسان، روح و جاودانگی در آیین زردشتی (بمبئی، ۱۹۶۰)؛ رشتۀ بی‌درز آگاهی (۱۹۶۸)؛ دانش معاصر و یوگای سازنده (۱۹۷۰).