بورس اوراق بهادار نیویورک
بورسِ اوراق بَهادار نیویورک (NewYork Stock Exchange)
از بزرگ‌ترین بازارهای جهانی بورس سهام و اوراق قرضه در نیویورک. در ۲۰۰۱، در این بازار سهام حدود ۳هزار شرکت، به ارزشی در حدود ۱۷تریلیون خرید‌و‌فروش شد. سهام شرکت‌های غیرامریکایی در این بازار نقش مهمی دارند. تعداد سهام ثبت شده در بورس نیویورک در ۲۰۰۱، در مقایسه با پنج سال قبل از آن سه برابر شد. معامله در این بازار برعهدۀ کارگزاران بورس است که به نمایندگی از طرف مشتریان خود عمل می‌کنند. این کارگزاران سفارش‌های خود را نزد اعضایی ثبت می‌کنند که در بازار بورس به متخصصان معروف‌اند. هر متخصص در زمینۀ معاملۀ گروه خاصی از سهام فعالیت می‌کند. قیمت سهام مورد معامله در نتیجۀ چانه‌زنی‌های کارگزاران و متخصصین تعیین می‌شود. بورس نیویورک در ۱۷۹۲ و درپی توافق گروهی از معامله‌کنندگان سهام و اوراق قرضه به‌وجود آمد که روزانه در پارکی در جنوب نیویورک برای خرید‌و‌فروش جمع می‌شدند و به «بازار سهام پیاده‌رو» شهرت داشتند. در ۱۸۱۷، این بازار اساس‌نامه‌ای رسمی تنظیم کرد و خود را بازار و هیئت بورس نیویورک[۱] نامید و به محلی در نزدیکی وال استریت نقل مکان کرد. در قرن ۱۹، که نیویورک مرکز مالی ایالات متحده شد، بازار بورس یکی از مهم‌ترین مراکز معاملات مالی آن بود. در ۱۸۶۳ این بازار، بورس اوراق بهادار نیویورک نام گرفت و مرکز معاملات سهام و اوراق قرضه شرکت‌های بزرگ صنعتی و شرکت‌های راه‌آهن آن روز شد. امروزه، این بازار به‌سبب انجام بیشترین معاملات مربوط به سهام شرکت‌های بزرگ، بورس سهام نیویورک[۲] خوانده می‌شود. یکی از بزرگ‌ترین بحران‌های این بازار در بحران مالی ۱۹۲۹ روی داد.