بوغرا، طارق (قونیه ۱۹۱۸ـ استانبول ۱۹۹۴)
بوغْرا، طارِق (قونیه ۱۹۱۸ـ استانبول ۱۹۹۴)
نویسندۀ ترک. در رشته‌های حقوق و پزشکی و ادبیات در دانشگاه استانبول تحصیل کرد، اما هیچ کدام را به‌پایان نرساند. از ۱۹۴۷ روزنامه‌نگاری را با انتشار روزنامۀ نصرالدین خوجه (ملانصرالدین) شروع کرد و در روزنامه‌های ملیّت؛ یِنی استانبول (استانبول نو) و ترجمان، ناقد و ستون‌نویس بود. در مجلۀ حصار نیز داستان می‌نوشت. مدتی مدیریت قسمت ادبی تئاتر شهر را به عهده داشت. در آثارش اهمیت زیادی برای ارزش‌های سنتی قائل بود. اولین رمانش با نام کهربای سیاه در ۱۹۵۵ چاپ شد، و دو رمان بعدی‌اش با نام‌های ارباب کوچک (۱۹۶۴) و ارباب کوچک در آنکاراست (۱۹۶۶) ادامۀ اولین اثر اویند. از آثارش: رمان‌های دریغا جوانی (۱۹۷۹)، در انتظار باران (۱۹۸۱)؛ نمایش‌نامه‌های می‌خواهم سرپا بایستم (۱۹۶۴)، صدها گل با هم شکفت؛ قصۀ هنر دشمن‌تراشی (۱۹۷۹)؛ سفرنامه‌های گاگارین گراد (یادداشت‌های سفر مسکو) (۱۹۶۲)، نام این روزگار (۱۹۹۰).