بوم ـ باورک ، اویگن فون (۱۸۵۱ـ۱۹۱۴)
بوم‌ـ باوِرْک، اویگِن فون (۱۸۵۱ـ۱۹۱۴)(Bohm-Bawerk, Eugen von)
اقتصاددان اتریشی. در گسترش نظریۀ اقتصادی در زمینۀ بهره و سرمایه نقش بسیار مهمی داشت. با نظریۀ مطلوبیت نهایی[۱] ارزش موافق بود و از آن در نظریۀ بهره[۲] استفاده کرد. او نظریۀ رجحان زمانی[۳] را مطرح کرد. در این نظریه گفته می‌شود که سرمایه عبارت است از زمین و کار به‌منظور نتایج حاصله در آینده و در بازار سرمایه، پول فعلی برای خرید خدمات نیروی کار، با پول آینده به اضافۀ پاداش جبرانی آن، مبادله می‌شود. این پاداش[۴] بر طبق نظریۀ بوم ـ باورک، بهره است. او از ۱۸۸۹ تا ۱۹۰۴، در سمت وزیر مالیه در دولت اتریش خدمت کرد. در ۱۹۰۴ استاد اقتصاد دانشگاه وین شد. کتاب او با عنوان نظریه‌های سرمایه و بهره[۵] (۱۹۰۴ـ ۱۹۱۴) تاریخچه و نقدی دربارۀ نظریه‌های گذشته است.