بوکان، السپت (۱۷۳۸ـ۱۷۹۱)
بوکان، اِلْسپِت (۱۷۳۸ـ۱۷۹۱)(Buchan, Elspeth)
پیشوای مذهبی اسکاتلندی، مؤسس فرقۀ باکنی[۱]. مدعی دریافت الهامات پیامبرانه و بهرهمندی از قوای الهی بود. پس از آنکه از شوهرش جدا شد، در ۱۷۸۳ به واعظی به نام هیو وایت[۲] برخورد و به او باوراند که خود همان زن و او همان پسری است که کتاب مکاشفه[۳]، باب دوازدهم، از آنان سخن میگوید. اعضای اندک فرقۀ باکنی، در ۱۷۸۴ از اروین[۴] رانده شدند و در حوالی دامفریس[۵] در اسکاتلند سکنی گزیدند. رابرت برنز[۶]، شاعر اسکاتلندی، در نامهای این فرقه را، که زنان و اموال در آن اشتراکی بودند، تحقیر کرد (۱۷۸۴). فرقۀ باکنی در ۱۸۴۸ ازبین رفت.