بوگنویل، لویی (۱۷۲۹ـ۱۸۱۱)
بوگَنْویل، لوئی (۱۷۲۹ـ۱۸۱۱)(Bougainville, Louis)
افسر و دریانورد فرانسوی. برای دستاوردهای علمی و جغرافیایی در نیمۀ دوم قرن ۱۸ شهرت دارد. در پاریس تحصیل کرد. حقوق خواند، اما آن را رها کرد و در ۱۷۵۴ به ارتش فرانسه پیوست. در ۲۵سالگی، رسالهای در زمینۀ حساب انتگرال نوشت و به عضویت انجمن سلطنتی لندن[۱] درآمد. در جنگ فرانسه و سرخپوستان[۲]، آجودان فرماندهِ نیروهای فرانسوی در کانادا بود و در دفاع از تایکاندروگا[۳] و کِبِک[۴] شرکت داشت. در ۱۷۶۴، مستعمرهای فرانسوی در جزایر فاکلند[۵] (مالویناس) تأسیس کرد، اما بهعلت مخالفت اسپانیا، که بر جزایر مزبور ادعای مالکیت داشت، آن را رها کرد. او نخستین فرانسوی بود که دور دنیا را پیمود (۱۷۶۶ـ۱۷۶۹) و از جزایر ساموآ[۶]، جزایر سلیمان[۷]، و هبریدیز نو[۸] دیدن کرد و کشفیات علمی و جغرافیایی فراوانی داشت. او مشاهدات خود طی این سفر را در گزارشی از سفر به دور دنیا[۹] (۲ جلد، ۱۷۷۱ـ۱۷۷۲) منتشر کرد. بوگنویل در انقلاب امریکا[۱۰]، در ارتش فرانسه در امریکا خدمت کرد؛ در ۱۷۸۹، به درجۀ دریاداری و در ۱۷۹۰ به فیلد مارشالی رسید. در ۱۷۹۶، به عضویت انستیتو فرانسه[۱۱] درآمد و ناپلئون او را به سناتوری برگزید و لقب کنتِ امپراتوری و نشان لژیون دو نور[۱۲] به او داد. بزرگترین جزیره از جزایر سلیمان، تنگه[۱۳]ای در همین جزایر، و کانالی[۱۴] در وانوآتو[۱۵] را بوگنویل نامیدهاند.