بچاقچی

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

بُچاقچی

طایفه ترک ایران، از طوایف معروف کرمان، مرکب از چندین تیرۀ مختلف سردسیر. این طایفه در کوهستان‌های بَلْوَر و چهارگنبد سیرجان و گرمسیر آنان از طرف جنوب تا جیرفت و رودبار کرمان و از طرف غرب تا کهنه سیرجان و عیل‌البقر در سرحد فارس امتداد داشت. بسیاری از چادرنشینان بچاقچی در دو قرن اخیر یک‌‌جانشین شده‌اند و تعداد آنان به ۵۶۵ خانوار کاهش یافته است. خوانین بچاقچی از دوران صفویه تا پهلوی ازجملۀ بزرگان کرمان بودند و در بسیاری از حوادث این ناحیه نقش داشتند. آخرین خوانین معروف این طایفه، مرادخان شکوه‌السّلطان و حسین‌خان شجاع‌السّلطان بودند که مقارن انقلاب مشروطیت و پس از آن می‌زیستند. نیز ← ارشلو