بکریه

از ویکیجو | دانشنامه آزاد پارسی

بَکْریه

پیروان بکر خواهرزادۀ عبدالواحد بن زید (از متکلمان قرن ۲ق)، از فرق کلامی. بکر می‌گفت آدمی همان روان است، نه کالبدی که در آن روان باشد. به عقیدۀ پیروان او علی (ع)، طلحه و زبیر مشرک و منافق‌اند، اما چون اهل بدر بودند، آمرزیده می‌شوند و به بهشت می‌روند. بکریه جز در مسائلی چون رؤیت خداوند، حقیقت انسان، حکم مرتکب کبیره و برخی دیگر از مسائل فقهی، در بیشتر عقاید خود با معتزله هم‌رأی‌اند.