بیت معمور
بِیت مَعْمور
(یا: بیت‌المعمور) به‌معنی سرای آباد، تعبیری برگرفته از قرآن (طور، ۴). بعضی آن را همان کعبۀ مشرّفه دانسته‌اند، چون کعبه اولین خانه‌ای بود که برای عبادت مردم بنا شده و همواره از اولین روز بنایش، تاکنون آباد و معمور بوده است (آل عمران، ۹۶)، ولی در روایات شیعه و سنی آمده است که بیت معمور خانه‌ای است در آسمان، برابر کعبه، که محل زیارت ملائکه است. امّا این روایات در محل بیت معمور اختلاف دارند، در بیشتر آن‌ها آمده که در آسمان چهارم واقع است و بعضی آسمان اول و برخی دیگر آسمان هفتم دانسته است. صوفیه بیت معمور را به قلوب عابدان عارف یا قلب عالم یا نفس ناطقۀ کلیه تأویل کرده‌اند. بیت‌المعمور به‌عنوان مکانی مقدس و عزیز به ادب فارسی راه یافته است.