بیدآبادی، آقا محمد بن رفیع ( ـ اصفهان ۱۱۹۸ق)
بیدآبادی، آقا محمّد بن رفیع ( ـ اصفهان ۱۱۹۸ق)
فیلسوف و عارف ایرانی. در محلۀ بیدآباد اصفهان در خانواده‌ای اهل دانش زاده شد. پدرش اهل تنکابن بود. پس از کسب مقدمات علوم رایج، از محضر ملا عبدالله حکیم، میرزا محمدتقی الماسی و ملا اسماعیل خواجویی بهره برد و سرانجام دست ارادت به سیّد قطب‌الدین محمّد نیریزی، قطب طریقت ذهبیه، داد، و به سلوک باطنی مشغول گشت. وی به‌عنوان یکی از واسطه‌های انتقال حکمت متعالیه همواره مورد توجه بوده است. ملّا علی نوری، سیّد ابوالقاسم حسینی، مدرّس خاتون‌آبادی، میرزا ابوالقاسم قمی، ملا محراب گیلانی، سید صدرالدین کاشف دزفولی، میرزا عبدالجواد شیرازی، میرزا محمدعلی بن مظفر اصفهانی، ملا مهدی نراقی و ملا نظرعلی گیلانی از شاگردان اویند. از آثارش: تفسیر قرآن کریم یا خلاصۀ غرائب القرآن؛ التّوحید علی نهج‌التّجرید؛ رساله‌ای شیوا به زبان فارسی در مبدأ و معاد، رساله در کیمیا؛ حسن دل در تنظیم و تحریر مشرق التّوحید عزلتی خلخالی؛ حواشی بر کتاب‌های اسفار، شفاء، مشاعر، قرّة‌العیون و معانی الاخبار؛ مجموعۀ مکاتبات در آداب سیر و سلوک با نثری شیوا.